Z czym się zmagają dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych?
Dom. To słowo powinno kojarzyć się z miłością, poczuciem bezpieczeństwa, zaufaniem i wsparciem. Niestety wielu rodziców nie wywiązuje się należycie ze swojej roli, co ma wpływ na ich dzieci nawet w dorosłym życiu. Kiedy mówimy o dysfunkcji w rodzinie i z czym zmagają się osoby, które się wychowały w takiej rodzinie? I przede wszystkim, czy istnieje jakaś nadzieja na normalne życie dla dorosłych dzieci z rodzin dysfunkcyjnych?
Co to jest rodzina dysfunkcyjna?
Rodzina dysfunkcyjna to taka, w której dziecko nie otrzymuje od rodziców należytej opieki. W kluczowych etapach rozwoju dziecko potrzebuje uwagi i wsparcia emocjonalnego. Jeśli go nie otrzymuje, może to nieść ze sobą konsekwencje w przyszłości. W rodzinie dysfunkcyjnej dziecko jest ranione emocjonalnie, fizycznie bądź psychicznie. Zaburzenia w rodzinie mogą być spowodowane nałogiem jednego lub obojga rodziców. Rodzic, który jest uzależniony od alkoholu, narkotyków, leków, gier komputerowych czy hazardu, nie zapewnia dziecku niezbędnego wsparcia emocjonalnego. Innym powodem, który powoduje dysfunkcję rodziny jest fanatyzm religijny, zaburzenia psychiczne lub bezustanne konflikty między rodzicami bądź między rodzicem a dzieckiem. Dziecko może też być pozbawione troskliwej opieki, gdy małżonkowie są po rozwodzie lub separacji, albo pracują za granicą. Pracoholizm rodzica również ma negatywny wpływ na dziecko. Zdarza się, że rodzic pracuje poza domem tyle czasu, że widzi się ze swoim dzieckiem bardzo krótko w ciągu dnia i nie ma kiedy nawiązać z nim głębszej relacji. W rodzinie każdy ma określoną rolę. Jeśli rodzice przejawiają niewłaściwe postawy rodzicielskie, zostaje zaburzony kontakt między nimi a dziećmi. Dzieci nie powinny być powiernikami rodziców, przejmować ich obowiązków ani mieć poczucia, że muszą sobie zasłużyć na miłość rodziców.
Dorosłe dzieci z rodzin dysfunkcyjnych
Dzieci, które wychowywały się w dysfunkcyjnych rodzinach, były narażone na stałe odczuwanie niepokoju, stresu i pozbawione poczucia miłości i bezpieczeństwa. Taka sytuacja prowadzi do ran emocjonalnych i psychicznych u dziecka. Często zmagają się z problemami nawet w dorosłym życiu. Przede wszystkim, zaburzone jest ich poczucie własnej wartości. Z tego powodu mogą unikać kłótni i nie reagować, nawet gdy coś się dzieje wbrew ich woli. Osoby z rodzin dysfunkcyjnych mogą mieć problem z nawiązywaniem relacji, wyrażaniem swoich uczuć i lęk przed wchodzeniem w nowe związki. Nie zawsze też odnajdują się w roli rodzica, bo nie widziały w domu rodzinnym właściwych wzorców. Gdy rodzic jest niedostępny na poziomie emocjonalnym, dziecko uczy się wypierać własne potrzeby. W dorosłym życiu może to skutkować tym, że taki człowiek bagatelizuje swoje odczucia, a jednocześnie jest nadwrażliwy na potrzeby innych. Nietrudno się domyślić, że takie osoby często są wykorzystywane przez innych. Dziecko pozbawione wsparcia jako dorosła osoba może przejawiać nadmierny lęk przed popełnieniem błędu, w związku z czym będzie unikać różnych zadań lub przeciągać je w czasie. Strach przed porażką może być dla takiej osoby paraliżujący. Odczuwanie ciągłego niepokoju, pustki czy napięcia emocjonalnego może prowadzić do różnego rodzaju dolegliwości psychosomatycznych.
Nadzieja dla dorosłych dzieci z rodzin dysfunkcyjnych
Osoby wychowane w rodzinach dysfunkcyjnych nie są skazane na porażkę. Najważniejsze to nazwać i zrozumieć problem. Nie jest to oczywiście proste i nie zawsze da się to zrobić samemu. Aby uporać się z problemem, warto skorzystać z pomocy specjalisty. Dobry terapeuta udzieli wsparcia i wskaże właściwą drogę wyjścia z problemów. Potrzeba odwagi, by zrobić ten pierwszy krok i umówić się na konsultacje, ale z pewnością warto, bo można dzięki temu odnaleźć spokój i szczęście, na które zasługuje przecież każdy człowiek.